Xıdır Məmmədov adına Masallı rayon Xırmandalı kənd tam orta məktəbinin kitabxanasında “Toxuma həsrət torpaq”, “Sizin dünya”, “Ömür yarımçıq qalmır”, “Yağışa düşən qərib” və “Tarix kitabı” kitablarının müəllifi, şair Arif Fərzəli ilə görüş keçirilib.
Məktəbin direktoru Kamal Fərəməzov tanınmış şairin həyat və yaradıcılığı haqqında məlumat verib bildirib ki, Arif Fərzəli (Arif Xudakərim oğlu Fərzəliyev) 1956-cı ildə Masallı rayonunun Xırmandalı kəndində ziyalı ailəsində anadan olmuşdur. Atası Xudakərim müəllim də sözə - sənətə qiymət vermişdir. Kənd müəllimi işləməklə bərabər bədii yaradıcılıqla da məşğul olub. Gözəl bəhri-təhvillər müəllifi kimi yadda qalıb. Arif Fərzəli Azərbaycan Dövlət Universitetinin (BDU) kimya fakültəsini və Qorki adına Moskva Ədəbiyyat İnstitutunun poeziya şöbəsini bitirmişdir. Arif müəllimin tərcümeyi – halına bunu da əlavə etmək olar: O, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvüdür. Ayrı-ayrı illərdə respublika "Gənclik" jurnalının bölgə müxbiri, "Qala" qəzetinin baş redaktor müavini olmuş və "Fidan" qəzeti ilə əməkdaşlıq etmişdir.
Sonra tədris şləri üzrə direktor müavini İmdad Abuşov, tədbirin təşkilatçısı İlduzə Qasımova kitabxananın müdiri Gülnarə Nəzərova, müəllimlərdən Əfsər Cəfərov, Kamal Qasımov, Hasil İsmayılov şairin yaradıcılığından danışaraq, onun həm də pedaqoq kimi uzun illərlik fəaliyyətini qeyd edib.
Şagirdlərdən Polad Əmənov, Həsən Abbaszadə, İlduzə Qasımzadə, Elcan Fərzəliyev, Quram Niftiyev, Nərmin Baxşıyeva, Rəfiqə Hacıyeva, Tunar Məmiyev və Arif Məmmədov A. Fərzəlinin şeirlərini söyləyiblər.
Dəyərli oxucularımıza şair A.Fərzəlinin bir neçə şeirini təqdim edirik:
QORUYA BİLMƏDİM
Sən çəkəni dağ da çəkməz,
Qoruya bilmədim səni.
Mən bilirdim...
uzaq çəkməz...
Qoruya bilmədim səni.
Harda gizlədim tapdılar,
Tapıb... daşlara çaxdılar.
Nalın qopunca çapdılar,
Qoruya bilmədim səni.
Məndən uca vaxt hasarı,
Aşammadım baxta sarı...
Canımda can ixtisarı,
Qoruya bilmədim səni.
Mələklər əldə qar qaldı,
Əlim ələmtək qaraldı...
Səndən vecsiz nə var qaldı,
Qoruya bilmədim səni.
Bərədə ov güdən kimi,
Ağrı qapdı yetən kimi.
Ürək, elə vətən kimi
Qoruya bilmədim səni.
SİZİN DÜNYA
Şələ-şələ dərd götürdüm,
Qucaq-qucaq qəm gətirdim...
Çaxmağı qova yetirdim-
içimdə bir ocaq çatdım...
gördüm ... güldü içimdə.
İçimdə çatdığım ocaq
tutuşmamış,
közü-közünü tutmamış,
qoru gözünü tutdu...
Mənə üzünü tutmamış,
vaxtsız getdi,
cavan öldü içimdə...
Canım varmı candan sonra?
Can olurmu ... ondan sonra?
Sizin dünya bundan sonra
bir əklildi içimdə...
YETİM SEGAH
Tarzən Ramiz Quluyevə
Mizrab toxunacaq, sim ağlayacaq,
Zili hönkürəcək, bəm ağlayacaq.
Gördüm məni ən çox kim ağlayacaq,
Qoy bir harayında itim segahın.
Bu nizə daşları keçən niyəzmiş,
Elə bu nizənin yönü bizəymiş...
Ağrısı-acısı hələ təzəymiş,
Yarası qədimdən-qədim segahın.
Simlər pərdə üstə yollardı qoşa,
Gedən ölməzliyə gedib qovuşar.
Bir qaçıb obaya hay sal, ay uşaq,
Dədəsi tapılıb "Yetim segahın"...
ETİRAF
Başının üstə bu göyü sevdim,
Sevdiyin havanı, çiçəyi sevdim.
Sənin xatirinə çox şeyi sevdim...
Tək səni heç cürə sevə bilmədim...
Günləri yerlərə verdik nahaqdan,
Ayrılaq, bəlkə də belə yaxşıdır.
Üfrülə-üfrülə yanan ocaqdan
Bəlkə ocağın külü yaxşıdır?!
Daha əllərimi qaldırıb göyə,
Hicranın önündə,
çıxıb gedirəm.
Birdə görüşünə gəlməyim deyə,
Yolları ardımca yığıb gedirəm.
Mən səni heç cürə sevə bilmədim.
Təüdim etdi:
Əlihüseyn Şükürov.