Çox qəribə bir "dostluq" aləmi ilə qarşı qarşıya durmağımız çox dövlətləri sual qarşısında qoyur. Həmçinin də bizi. Görəsən hər zaman dost , yoldaş kimi , fərq etməz istər böyük, istər kiçik, dövlətlərin yanında olmağımız, köməyimiz, humanist, tolerant münasibətlərimiz göz önündə durduğu halda, niyə arxamızdan vurulan düşmən əlini açıq, aydın hiss edirik. Yəni, yüksək kommunikasiya texnologiyalarının inkişaf etdiyi bir dövrdə yaşayırıq. Bütün dünya hadisələri ovuc içində aydın görsənir və hər kəsin, hər şeydən rahat xəbər tuta bilməsi artıq sirr deyil. Bu arxayınlıq hardan peyda olur ? Heçmi dostluq, humanistlik deyilən bir anlam qalmayıb? Axı , silah ölümdür. İnsanların ölümünə hazırlanır. Mən insanları cinslərə, yaşa və ya tutduğu vəzifəyə görə ayırmaq istəmirəm. Ölmək olar. Vətən uğrunda, torpaq uğrunda. Necə ki, üzdən iraq qonşular, mənfur ermənilər tərəfindən zəbt edilərək işğal edilmiş torpaqlarımızın azadlığı uğrunda şəhid olmuş Vətən övladları kimi. Bu müharibədə düşmən itki verir. Bu da ona görədir ki, onlar mənfur niyyətləri ilə bizi müharibəyə cəlb ediblər. Biz heç kimin torpaqlarına göz dikməmişik. Ancaq burda söhbət başqa dövlətlərin arxamızdan çevirdikləri xain münasibətdən gedir. Bütün dünya ölkələri haqqı, doğrunu bilir . Bunu bir mənalı şəkildə qəbul edərək Ermənistanı təcavüzkar dövlət olduğunu görürlər. Neçə illərdir bu ağrı ,acı ilə yaşadığımız halda haq səsimizin eşidilməməsinə səbəb nədir? Söhbət hər kəsə dost olan Azərbaycana göstərdikləri xain münasibətdən gedir.
Erməni mənfurlarını silahla təmin etmək, ölkə səmasını ölüm saçan silahların daşınmasını təmin etmək üçün açıq etmək, razılıq vermək, hansı münasibətdən dogur? Mən başa düşürəm sərhədlərin, xalqların təhlükəsizliyi üçün silahlar istehsal olunur, satılır . Təcavüzkarı silahla təmin etmək nə dərəcədə "dost" münasibətidir? Biz torpaqlarımızı canımız , qanımız hesabına hər zaman müdafiə edəcəyik .Bu bizim Vətən,torpaq borcumuzdur . Torpaqlarımızı alacağıq. Bizim buna gücümüz yetəcək. Buna söz yox. Biz güclü dovlətik . Dostlarımız da çoxdur. Haqq səsimiz boğulmayacaq. Müharibəni biz başlamamışıq. Amma onu qələbə ilə bitirəcəyik. Çünki, arxamızda güclü dövlətimiz , dövlət başçımız var. Onun siyasəti haq səsinə bağlanıb. Haq isə hər zaman yerini tapıb. Ən önəmlisi odur ki, xalq birliyi var xalq qüvvəsi var. Əgər birlik və dövlətə güvən, inam olarsa, heç vaxt gücümüz qüvvətimiz bitməz tükənməz. Biz yaxın günlərdə hamılıqla birlikdə qələbəmizi qeyd edəcəyik. Azərbaycan xalqına yalnız qələbə yaraşır.
Ağalarova Təranə
Nəsimi rayon təhsil işçisi.
