Mərkəzi Nəbatat Bağının "Çiçəkçilik" laboratoriyasının rəhbəri Asəf İsgəndərov sözlərinə görə ölkədən gül ixracı işində müəyyən məsələlər həllini tapmalıdır: "İndi də xaricə gül aparılır, ancaq çox az. Biz ölkədə gülçülərə elmi tərəfdən köməklik göstəririk. Amma bizdə bu gün gülçülük az inkişaf edib. Düzdür, ölkəmiz bunu inkişaf etdirmək istəyindədir. Amma yollarını hələ tapa bilməmişik. Səbəb də insanların bu sahəyə maraq azlığıdır. Gərək bu işdə dövlət dəstəyi olsun. Nəbatat Bağı səviyyəsində bunun həlli mümkün deyil. Ancaq Azərbaycanın elə iqlim şəraiti var ki, burada gülçülüyü, çiçəkçiliyi, hətta dərman bitkilərini, ümumilikdə bu sahəni inkişaf etdirmək olar".
Kənd təsərrüfatı üzrə ekspert Vahid
Məhərrəmov bildirir ki, Sovet İttifaqı dağılandan sonra bir sıra
kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalı azalmağa başladı: "Ondan
sonra pambığa, üzümə olan tələb azaldı. Bunu gülçülüyə də aid etmək
olar. Çünki, gül satışında bizim əsas bazarımız Rusiyanın böyük
şəhərləri idi. Yəni, istehsal etdiyimiz gül Rusiyanın böyük
şəhərlərinə çıxarılırdı. Sonradan vəziyyət dəyişdi. O cümlədən bizim gül satışı ilə məşğul olan
əvvəlki satıcılarımız sahibkara çevrildilər. Onlar da Avropa
ölkələrinə və İsrailə üz tutmağa başladılar. Yəni, həmin gülçülərin
Rusiyanın böyük şəhərlərində özləri üçün biznes yaratması və
topdansatışla məşğul olması, pərakəndə satış məntəqələrinə güllərin
paylanmasını təşkil etməsi Bakı gülünə olan marağı azaltdı. Həm də
Bakı gülü artıq o standartlara cavab vermədi. Avropa ölkələrində
istehsal olunan güllərin çeşidləri də çox idi. Onlar yaxşı
qablaşdırılır, daşınma da yaxşı təşkil olunurdu. Ancaq onların
keyfiyyəti bizim gülün keyfiyyətindən aşağı idi. Yəni, həmin
güllərdə ətir olmur. Ətir verməməsinə baxmayaraq, onun xarici
görünüşü cəlbedici olduğu üçün istehlakçılar hədiyyə kimi ondan
istifadəyə üstünlük verirdilər. Bu baxımdan Azərbaycan gülçüləri
çalışmalıdır ki, öz üzərilərində işləsinlər. Müxtəlif çeşidlərdə
gül istehsal etsin və bunu yaxşı qablaşdırılmasını, daşınmasını və
uzun müddət saxlanma qabiliyyətinə malk olmasını təmin etsinlər.
Xaricdə bütün bunlar üzərinə ciddi elmi müəssisələr işləyir. Bizdə
isə o elmi müəssisələr yox idi. Bizdə çox primitiv qaydalarda
istehsal olunur. Bazar və tələb var idi deyə, bazara çıxara
bilirdilər. Digər tərəfdən də bizim gül istehsalı ilə məşğul olan
sahibkarlar sonradan problemlərlə üzləşdilər. Bir müddət onların
istixanalarında qaz təmini dayandı. Sonradan ətraf rayonlarda qaz
çatışmazlığı olduğu üçün ümumiyyətlə, onlara qaz verilmədi. Onların
istixanasında istifadə olunan yanacaq materiallarının qiyməti
həddindən artıq sıçrayışla qalxdı. Belə olan halda problemlərin
həlli daha çox vəsait tələb etdi. Bununla da əldə olunan məhsulun
maya dəyəri yüksək oldu. Artıq nə daxili, nə də xarici bazarda
həmin məhsula bir o qədər tələb olmadı. Artıq demək olar ki,
Azərbaycanın özünə İrandan, İsraildən və hətta Avropa ölkələrindən
belə gül idxal olunur. İdxal olunan həmin gül bəzi müsbət
keyfiyyətləri özündə əks etdirir. Bu baxımdan bizim fermerlər üçün
gül istehsalı çətinləşib. Bu gün onların bir hissəsi çox az
miqdarda gül istehsal edir, o da daxili bazara
çatır".